Een wandeling met metaaldetectoren in een Engels veld leidt tot een van de meest fascinerende archeologische ontdekkingen van de afgelopen jaren.
Afgelopen januari stuitten twee amateurmetaaldetectors in een veld in het zuidwesten van Engeland op wat nu al wordt beschouwd als een uitzonderlijke vondst uit de Angelsaksische periode: een uitgebreide ravenkop en een ring, beide gemaakt van goud en versierd met granaatstenen. Volgens de archeologen die de stukken analyseerden, zouden ze ongeveer 1400 jaar oud kunnen zijn.
Paul Gould, lid van de Negende Regio Metaaldetectie Groep, was de eerste die iets ongewoons vond na een lange dag zoeken. Tussen de aarde kwam een gouden band tevoorschijn met in driehoekige vormen gesneden granaten en kleine gouden balletjes. Op het eerste gezicht dacht Gould dat het een van die beroemde Angelsaksische ringen was.
Maar het echte juweel werd gevonden door zijn collega Chris Phillips: een decoratieve ravenkop met een granaatoog nog op zijn plaats, veren omlijnd met goud en een gewicht van ongeveer 57 gram. Volgens archeologen van het British Museum, dat oudheden van de menselijke cultuur tentoonstelt, kan het deel hebben uitgemaakt van een ceremoniële drinkhoorn, vergelijkbaar met de hoorns die werden gevonden op de begraafplaats Sutton Hoo, waar twee begrafenissen van middeleeuwse Angelsaksische royalty’s werden gevonden.
Een mythologische subliminale boodschap
Hoewel de exacte symboliek van de ravenkop onzeker blijft, namen raven een speciale plaats in in de Germaanse en Noorse mythologie, waar ze werden gezien als voorbodes van dood en wijsheid, nauw verbonden met de god Odin.
Na de ontdekking stelden de ontdekkers de autoriteiten op de hoogte volgens het protocol van het Portable Antiquities Scheme, een Brits programma dat het publiek aanmoedigt om archeologische vondsten te registreren om zo de historische kennis te verrijken. Volgens Live Science worden beide stukken momenteel gerestaureerd door experts in het British Museum als onderdeel van het zogenaamde ‘schatproces’, dat volgens de Britse wet vereist is voor oude artefacten van edelmetaal.
De eerste schoonmaakwerkzaamheden hebben andere opzienbarende details aan het licht gebracht, zoals insnijdingen in de snavel van de kop van de raaf, kleine pinnen in de kop – mogelijk gebruikt om hem aan een andere structuur te bevestigen – en de afwezigheid van een tweede oog. Over de vermeende ring wordt nog steeds gediscussieerd of het echt een sieraad was of dat het deel uitmaakte van een groter decoratief object.
Gezien de uitzonderlijke aard van beide voorwerpen wordt de vindplaats onderzocht als mogelijke archeologische vindplaats. “We kijken ernaar uit om deel te nemen aan toekomstig onderzoek van de vindplaats, met inachtneming van de gevestigde procedures,” vertelde Phillips aan Live Science.
