Michiel de Vries ontdekte in zijn tuin in Drenthe een goudader ter waarde van miljarden, maar volgens de wet behoort het eigendomsrecht van de ondergrond toe aan de staat, die voorlopig alle winning heeft bevroren.
De 52-jarige boer Michiel de Vries kreeg een verrassend geschenk van het lot toen hij op zijn land een goudader ontdekte ter waarde van 4 miljard euro. De vreugde was echter van korte duur: de Nederlandse wetgeving stelt dat “alles wat zich onder de grond bevindt, eigendom is van de staat”. Daarom is de mijn verzegeld in afwachting van onderzoek naar milieurisico’s. Stel je voor dat je een schat vindt en er niet aan kunt komen?
De Nederlandse Mijnbouwwet bepaalt dat ondergrondse hulpbronnen staatseigendom zijn, ongeacht wie de eigenaar is van het grondoppervlak. Dit betekent dat De Vries niet zelfstandig kan beginnen met delven of de vondst kan verkopen. Elke stap vereist dus staatstoestemming, een exploratievergunning en uiteindelijk een mijnbouwconcessie. En ja, dit gaat allemaal gepaard met langdurige bureaucratische procedures.
Procedure en milieuonderzoeken die nodig zijn voor een mijnbouwvergunning in Nederland:
- Een voorlopig geologisch rapport
- Een volledige milieueffectrapportage
- Openbare raadplegingen en verklaringen van omwonenden
Pas na het doorlopen van al deze fasen wordt besloten over het verlenen of weigeren van een winningsvergunning. Wie dient de documenten in? De potentiële exploitant, maar altijd onder het wakend oog van het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat.
Verwachte werkgelegenheid, potentiële inkomsten en zorgen van plattelandsbewoners:
De Vries is niet de enige belanghebbende in dit project. Volgens voorlopige schattingen kan de goudader van 50 ton honderden directe banen creëren en de vergrijzende regio nieuw leven inblazen. Milieuorganisaties vrezen echter voor vervuiling van rivieren en aantasting van het landschap.
“We houden van ons dorp vanwege de rust,” zegt een bewoner. De discussie draait dus om de belofte van rijkdom versus milieurisico’s. Wat weegt zwaarder?
Deze zaak doet denken aan de geplande zoutwinning in Waddenzee, die in 2021 door de rechter werd stopgezet na heftige protesten van milieuactivisten. Toen stelde het gerecht de bescherming van het natuurgebied boven economisch gewin.
Het zou dus niet verwonderlijk zijn als de geschiedenis zich in Drenthe herhaalt, mocht uit milieurapporten blijken dat de risico’s te groot zijn.
Stappen die Michiel de Vries moet nemen voor legitiem voordeel:
- Een exploratievergunning aanvragen, individueel of in samenwerking met een mijnbouwbedrijf
- De door het ministerie vereiste onderzoeken presenteren
- Met de staat onderhandelen over financiële compensatie (royalty’s) als de winning groen licht krijgt
Voor hij actie onderneemt, is het verstandig juridisch advies in te winnen bij specialisten in mijnbouw- en milieurecht. Voorkomen is beter dan genezen!
Op het moment van publicatie blijft de vindplaats verzegeld en is er geen datum bepaald voor het begin van de winning. Of De Vries ooit iets van deze rijkdom zal zien? Dat zal de tijd en bureaucratie uitwijzen.
