Een alledaags gedrag dat vanuit psychologisch oogpunt veel meer kan betekenen dan alleen rommel. Angst, stress, vermoeidheid of gewoon een gewoonte.
De psychologie analyseert alledaags gedrag dat op het eerste gezicht onopgemerkt zou kunnen blijven. Een daarvan is de gewoonte om kleding op een stoel op te stapelen, een ogenschijnlijk onbeduidend gebaar dat een diepe betekenis heeft. Dit gedrag, dat in veel Argentijnse huishoudens voorkomt, kan duiden op vermoeidheid, emotionele ontwijking of zelfs een behoefte aan steun.
Wat zegt opgehoopte kleding volgens de psychologie?
Een van de meest voorkomende verklaringen heeft te maken met uitstelgedrag. Dat moment waarop u besluit een trui of een jas “later op te bergen” kan zich zo vaak herhalen dat de stoel uiteindelijk een extra meubelstuk in de kast wordt.
“De geest, overweldigd door duizenden gedachten en verplichtingen, ziet zelfs de eenvoudigste activiteiten als uitputtende obstakels”, aldus een studie van Cognitivismo Clínico, gepubliceerd door Salvatori in 2017. Daarin wordt dit gedrag in verband gebracht met hoge niveaus van stress en angst.
Waarom worden kleine taken zoals het opruimen van kleding uitgesteld?
Volgens de cognitieve psychologie hebben mensen die last hebben van uitstelgedrag de neiging om taken uit te stellen, zelfs als ze snel of eenvoudig zijn. De rommel op de stoel kan symbool staan voor onafgemaakte taken, onderdrukte emoties of gewoon een brein dat rust nodig heeft.
De zin “Ik ruim het straks wel op” wordt een mantra die nooit wordt uitgevoerd. Het resultaat is duidelijk: een stapel kleding die zich opstapelt alsof het onafgemaakte gedachten zijn.
Weerspiegelt externe rommel interne chaos?
Vaak hebben mensen die thuiskomen van hun werk of studie niet eens de energie om een shirt op te hangen. Die mentale vermoeidheid zorgt ervoor dat de stoel een tussenruimte wordt, waar dingen die niet schoon of vies zijn voor onbepaalde tijd blijven liggen.
“Het is niet alleen luiheid. Vaak is het een alarmsignaal”, benadrukt de studie. Rommel werkt als een spiegel: wanneer de innerlijke wereld rommelig is, begint de omgeving die verwarring te weerspiegelen.
En als het gewoon een gewoonte is?
Sommige mensen zijn opgegroeid in een omgeving waar orde geen prioriteit had. Voor hen is een stoel vol kleren een acceptabele routine, een middenweg tussen comfort en chaos.
Wanneer het dagelijks leven geen ruimte biedt voor organisatorische rituelen, wint functionaliteit het van het ideaal van orde. In die gevallen stoort de stoel niet: hij staat daar, vervult een praktische functie zonder schuldgevoelens op te wekken.
Wat is het verband tussen rommel, stress en angst?
Het National Institute on Aging heeft onderzocht hoe chaotische ruimtes angst kunnen verhogen, de slaap kunnen verstoren en zelfs het lichaamsgewicht kunnen beïnvloeden. Als het huis rommelig is, voelt het brein dat het niet kan ontspannen.
Het ophopen van spullen kan een manier zijn om een verwarde emotionele toestand naar buiten te brengen. De ongeorganiseerde omgeving wordt een verlengstuk van het psychische onbehagen.
Kan er emotionele gehechtheid aan kleding bestaan?
Volgens de Engelse psychologe Emma Kenny voelen veel mensen een emotionele band met kleding. Elk T-shirt of elke broek kan een fase, een herinnering of een belangrijk moment vertegenwoordigen. Ze niet opbergen kan een onbewuste manier zijn om het verleden niet los te laten.
“Het niet opruimen, het in het zicht laten liggen, kan een onbewuste manier zijn om bepaalde herinneringen niet onder ogen te willen zien”, stelt Kenny. Zo verandert rommel van een mechanische handeling in een stille emotionele boodschap.
In sommige gevallen is de verklaring veel eenvoudiger. De stoel met kleding is een praktische oplossing: daar hang je dingen die je binnenkort weer gaat dragen. Er is geen conflict, alleen functionaliteit. Alles opbergen en weer ophangen kost ook moeite.
De psychologie maakt duidelijk dat deze analyses geen universele regels zijn. Iedereen heeft zijn eigen gewoontes, manieren van organiseren en dagelijkse realiteit.
