Het is geen paradox, het is werkelijkheid: het mysterieuze geval van de door land ingesloten, door de kust ingesloten zee van de aarde

zee

In de waterige wereld van de oceanen zijn er echter veel zaken die ons mensen ontgaan, en dankzij wetenschappers kunnen grote verborgen geheimen van de diepte worden gevonden en blootgelegd, waarvan er een te vinden is in de buurt van het schiereiland Florida.

In de Atlantische Oceaan zijn er kalme wateren die omgeven zijn door stromingen en zich 950 kilometer ten oosten van Florida bevinden, wateren die nooit land raken en bekend staan als de Sargassozee.

Dit zijn wateren die de meer oplettende mensen als bruiner kunnen herkennen vanwege de goudbruine algen die erin leven (Sargassum), genoemd naar het Portugese woord sargaço, een algensoort die op druiven lijkt. Het is een kalme zee waar de golven niet breken en waar zeefauna voorkomt, van garnalen tot schildpadden en allerlei soorten vis, een zee waarover Christoffel Columbus sprak op een van zijn reizen “nooit meer zouden ze een zuchtje wind voelen”, zei hij over dit zeeoppervlak zoals Christoffel Columbus schreef in 1492.

De Sargasso Zee, een drijvend bos.

Deze zee, meer dan 1.280 kilometer breed, is de perfecte habitat voor schildpadden om zich hier in hun kinderstadium te verbergen totdat hun schild hard genoeg is om de oceaanreis te maken. Volgens wetenschappers leven hier meer dan 100 soorten ongewervelde dieren.

Maar een van de meest opvallende kenmerken van deze zee is de verandering in temperatuur. In de zomer warmt het oppervlak op tot 28-30 graden Celsius, terwijl het in de winter afkoelt tot 18-29 graden Celsius. Het zijn deze veranderingen die ervoor zorgen dat de menging warm, zout water naar het noorden duwt en koeler water naar het zuiden terugstuurt; een transportband die weerpatronen aan beide zijden van de Atlantische Oceaan stabiliseert.